Jeden z największych polskich dowódców I RP. Swój talent pokazał w bitwach pod Trzcianą, Ochmatowem i Martynowem. W swej karierze gromił Turków, Tatarów, Kozaków i Szwedów. 

 

Stanisław Koniecpolski
Foto: wikipedia.pl

Stanisław Koniecpolski urodził się 9 lutego 1591 roku jako jeden z dziewięciorga dzieci. W wieku 11 lat rozpoczął naukę w Akademii Krakowskiej. Bardzo szybko otrzymał urząd starosty wieluńskiego, dzięki czemu trafił na dwór królewski.

W latach 1609-1618 wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej, walcząc w bitwie pod Kłuszynem i podczas oblężenia Smoleńska. W bitwie pod Moskwą 1612 roku dowodził prawym skrzydłem wojsk polskich.

Po powrocie do kraju wraz z synem hetmana Stanisława Żołkiewskiego likwidował zbuntowane oddziały powracające z Rusi. W 1618 roku Stanisław Koniecpolski, otrzymał buławę polną koronną, stając się następcą wspomnianego hetmana.

W wyprawie na Turcję brał udział w klęsce pod Cecorą, dowodząc prawym skrzydłem armii. Pozostał do końca z hetmanem Żółkiewskim. Podczas powrotu do kraju, zdradzony przez przewodnika dostał się do niewoli tureckiej. w 1623 roku został wykupiony przez poselstwo polskie, do kraju powrócił już z nadszarpniętym zdrowiem.

Brał udział w walkach z Kozakami, oraz Tatarami Kantymira Murzy, których zniszczył doszczętnie w bitwie pod Martynowem. Na 5 tysięcy Polaków przypadło aż 10 tysięcy Tatarów, jednak nie stanowiło do przeszkody. Bitwa ta stanowiła przełom w konflikcie, gdyż po raz pierwszy udało się rozbić ordę, która przez długie lata plądrowała tereny Polskie. W nagrodę Koniecpolski otrzymał tytuł starosty sandomierskiego i 30 tysięcy złotych.

Zamek w Podhorach wybudowany przez Stanisława Koniecpolskiego
Foto: wikipedia.pl

W latach 1626-1629 bronił Prus Królewskich przed Szwedami, wsławiając się zwycięstwem w bitwie przeciw oddziałom meklemburskim w bitwie pod Hamersztynem (Czarnem). Sukces ten spowodował, że po stronie Rzeczpospolitej stanął elektor brandenburski Jerzy Wilhelm. Drugim wielkim zwycięstwem w bitwie polsko-szwedzkiej była wygrana pod Trzcianą, uznawana, za największą od czasu Kircholmu. Koniecpolski pokonał armię dowodzoną bezpośrednio przez króla Szwecji Gustawa II Adolfa. Od tego momentu Szwedzi nie odzyskali już inicjatywy.

Po podpisaniu sześcioletniego rozejmu w Altmarku 26 września 1629 roku, Koniecpolski powrócił na Ukrainę gdzie stłumił bunt kozacki Tarasa Fedorowicza. Wtedy to otrzymał buławę Hetmana wielkiego koronnego. W kolejnych latach bronił granic Rzeczpospolitej przed armiami tatarsko-tureckimi dowodzonymi przez Abaza Paszę. Wygrana bitwa pod Sasowym Rogiem, nie spowodowała wycofania wojsk wroga. Po przegranej pod Kamieńcem Podolskim wojska polskie zostały zmuszone do odwrotu.

Ostatnim wielkim zwycięstwem Hetmana wielkiego koronnego była bitwa pod Ochmatowem stoczona 20 stycznia 1644 r.

Nagrobek hetmana w Koniecpolski
Foto: wikipedia.pl

11 marca 1646 roku właściciel  170 miast oraz 740 wsi zmarł w Brodach. Nie są znane przyczyny śmierci, jedne źródła wskazują na chorobę nerek spowodowaną niewolą tatarską, inne na… przedawkowanie afrodyzjaku.