73 lata temu, 14 lutego 1942 roku na mocy rozkazu Naczelnego Wodza Sił Zbrojnych – generała Władysława Sikorskiego, Związek Walki Zbrojnej przekształcono w Armię Krajową. 

Na czele Armii Krajowej, stał Kazimierz Sosnkowski, jako Komendant Główny. Po kampanii wrześniowej, przedostał się on do Paryża a podlegali mu komendanci Obszarów, znajdujących się na terenie okupowanej Polski. Większą samodzielność, Komenda Główna ZWZ otrzymała po tym jak zaczęła podlegać rządowi RP w Londynie. 

Armia Krajowa była najsilniejszą, i najlepiej zorganizowaną armią podziemną działającą w tamtym okresie na terenie Europy. Wśród dowódców AK, byli gen. Stefan Rowecki „Grot”, gen. Tadeusz Komorowski „Bór”, gen. Leopold Okulicki „Niedźwiadek”. Komenda Główna AK, dzieliła się na wydziały wojskowe oraz komórki specjalne jak np.  Biuro Informacji i Propagandy czy Kierownictwo Dywersji (Kedyw). Armia Krajowa powołała również własne sądy, które miały sądzić za zdradę, szpiegostwo czy prześladowania Polaków.

Liczba członków AK stale rosła, a pod koniec okupacji liczyła nawet 250 000 oficerów, podoficerów i żołnierzy. Żołnierze wstępujący do organizacji, składali uroczystą przysięgę która brzmiała:

W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej kładę swe ręce na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego.

Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i rozkazom Naczelnego Wodza oraz wyznaczonemu przezeń Dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszny, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało. Tak mi dopomóż Bóg.

na podstawie: wpolityce.pl