Dziś, w cyklu Encyklopedia Polskich Bohaterów zajmiemy się „Błękitnym Generałem” a więc Józefem Hallerem. 

Foto: Wikimedia Commons

Józef Haller urodził się w roku 1873, w Jurczycach, w rodzinie o tradycjach niepodległościowych. Od początku, generał Haller myślał o wolnej Ojczyźnie. Wstąpił do Wojskowej Wyższej Szkoły Realnej w Hranicach a następnie do Akademii Wojskowej w Wiedniu na wydział artylerii. Przez 15 lat, od 1895 do 1910 służył w pułku artylerii we Lwowie i Stanisławowie.

Jako komendant jednorocznej ochotniczej szkoły artyleryjskiej, dokonał szeregi reform. Począwszy od usuwania z funkcji zdemoralizowanych oficerów i zastępowania ich ochotnikami, po wprowadzenie do szkół oficerskich języka polskiego. Po wystąpieniu z wojska, oddał się pracy społecznej. Józef Haller nie ustawał również w wysiłkach, by spolszczyć ruch skautowy i przekształcić go w harcerstwo. Od roku 1912 pracował jako instruktor wojskowy. Organizował m.in tajne kursy żołnierskie, podoficerskie i oficerskie dla młodzieży polskiej. Jest jednym z pomysłodawców krzyża harcerskiego, który łączy wzór krzyża maltańskiego z polskim Orderem Virtuti Militari.

Po wybuchu I Wojny Światowej, zaangażował się w organizację Legionu Wschodniego powstającego we Lwowie. Był dowódcą 3 pułku Piechoty Legionów Polskich. 15 lutego 1918 roku przedarł się z oddziałami przez front austriacko – rosyjski i połączył się z polskimi formacjami w Rosji. Po rozbiciu swoich wojsk w bitwie kaniowskiej, Haller przedostał się do Kijowa i Moskwy. Tam stanął na czele Polskiej Komisji Wojskowej.

W roku 1918 we Francji, zaczął organizować Polską Armię („Błękitną”). Rok później, na czele 100 tysięcznej armii wkroczył do Polski a następnie skierował sie na front polsko – ukraiński. W czerwcu 1919 roku, Haller otrzymał zadanie obrony południowej Polski przed potencjalnym atakiem Niemiec. W roku 1920 generał Józef Haller został inspektorem Armii Ochotniczej oraz członkiem Rady Ochrony Państwa. Od 3 lipca 1920, przewodził Związkowi Harcerstwa Polskiego.

Kiedy wybuchła II Wojna Światowa generał przedostał się do Francji a tam oddał się do dyspozycji tworzącego się rządu generała Władysława Sikorskiego. Jako minister bez teki wrócił do Ameryki, gdzie wezwał polonię do ponownej walki o ojczyznę. Po demobilizacji, osiedlił się w Londynie gdzie zmarł jako wygnaniec.

23 kwietnia 1993 roku, Jego prochy wróciły do Polski i zostały złożone w Kościele garnizonowym p.w. Św. Agnieszki w Krakowie. Wśród licznych odznaczeń, generał Haller zdobył m.in Order Orła Białego, Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Komandorski, Orderu Odrodzenia Polski czy czterokrotnie Krzyż Walecznych.

na podstawie: general-haller.pl