wikipedia.org

Urodzony 19 lutego 1900 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Polski inżynier wodny, dowódca obrony Poczty Polskiej w wolnym mieście Gdańsku. Był podporucznikiem rezerwy piechoty Wojska Polskiego. 

Był synem Stanisława i Anny. W 1918 roku brał udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie. W 1934 roku uzyskał dyplom inżyniera. W 1934 był również oficerem rezerwy 9 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu, w stopniu podporucznika ze 124. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. Był również na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto.

W kwietniu 1939 został wysłany do Gdyni jako rzeczoznawca MSW. Został delegatem do specjalnych zadań wojskowych. W atmosferze zbliżającej się wojny zajmował się konspiracyjnymi przygotowaniami do obrony Poczty Polskiej w Gdańsku. Jego praca polegała m.in na sprowadzaniu broni czy amunicji. 1 września 1939 jako „Konrad” objął dowództwo obrony Poczty. Poległ w początkowej fazie walk jako jeden z pierwszych.

Pochowany w Gdańsku na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu wspólnie z innymi obrońcami Poczty. Nazwisko dowódcy obrony Poczty noszą ulice w Gdańsku i Warszawie.