Przechodniu, powiedz Ojczyźnie, żeśmy walczyli do końca, spełniając swój obowiązek. Tablica z takim napisem została umieszczona w „Polskich Termopilach” – Wiźnie, miejscu, którego do końca życia bronił kpt. Władysław Raginis

Urodził się 27 czerwca 1908 roku w Zarinach (obecnie Łotwa). Po ukończeniu Gimnazjum w Wilnie zapisał się do

kpt. Władysław Raginis

Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, następnie do Oficerskiej Szkoły Piechoty.

W stopniu podporucznika rozpoczął służbę w 76 Lidzkim Pułku Piechoty w Grodnie pełniąc funkcję dowódcy plutonu i instruktora – wykładowcy w Szkole Podchorążych Piechoty. W 1939 roku przeszedł do Korpusu Ochrony Pogranicza  jako dowódca 3 kompanii batalionu ciężkich karabinów maszynowych Pułku KOP „Sarny”.

2 września 1939 roku, powierzono mu do obrony kluczowy odcinek „Wizna” o długości 9 kilometrów. Wraz z 360 żołnierzami bronił swego terenu przed XIX Korpusem Armijnym gen. H. Guderiana liczącym 42 tys. żołnierzy. W trakcie walk kpt. Raginis oraz kpt. S. Brykalski złożyli przysięgę, że żywi nie oddadzą linii „Wizna”.

Walki trwały od 7 do 10 września, a zakończyły się z powodu braku amunicji. Kapitan wydał rozkaz złożenia broni, po czym rozerwał się granatem.

10 września 2011 roku miał miejsce oficjalny pogrzeb kpt. Raginisa i kpt. Brykalskiego. Ich szczątki udało się odnaleźć dzięki stowarzyszeniu „Wizna 1939”.

O heroicznej obronie Wizny opowiada utwór szwedzkiego zespołu Sabaton: