W pierwszym obozie koncentracyjnym na ziemiach polskich, poznańskim forcie VII mieszkańcy miasta oraz kombatanci upamiętnią dzisiaj wszystkie ofiary okupacji niemieckiej czasów II wojny światowej. W tym roku główną postacią obchodów będzie powstaniec wielkopolski, artysta prof. Marcin Rożek.
Obchody ku pamięci zamordowanym
Dziś mieszkańcy Poznania, kombatanci, władze samorządowe, a także młodzież szkolna uczczą pamięć ofiar okupacji niemieckiej, która miała miejsce w latach 1939-1945. Jak co roku organizatorzy wybrali centralną postać obchodów i przypomnieli jej historię. Również w tym roku wybrali kolejnego bohatera, a jest nim powstaniec wielkopolski, artysta malarz oraz profesor Marcin Rożek, twórca pomnika Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. Historia artysty niewątpliwie jest bardzo ciekawa i ukazuje ogromny patriotyzm. Dzisiejszym uroczystościom w Forcie VII towarzyszyć będzie spektakl przygotowany przez młodzież z IV Liceum Ogólnokształcącego we współpracy z Teatrem Muzycznym. Co ciekawe cała inscenizacja zostanie oparta na faktycznych tekstach osadzonych tam ludzi. Jak wspomniał dyrektor Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości Tomasz Łęcki, wybór Teatru Muzycznego nie jest przypadkowy. Osadzeni w forcie VII byli przywożeni na przesłuchania do gestapo, które miało swoją siedzibę tam, gdzie dziś znajduje się część siedziby Teatru Muzycznego w Poznaniu.
Historia i losy Marcina Rożka
Muzeum Marcina Rożka – Wolsztyn
Źródło : drzewosfera.pl
Profesor, artysta, malarz Marcin Rożek urodził się 8 listopada 1885 roku w Kosieczynie koło Zbąszynia. Z kolei w roku 1893 wraz ze swoją rodziną przeniósł się do Wolsztyna, gdzie dziś przy ulicy 5 – Stycznia istnieje muzeum Marcina Rożka. W 1900 rozpoczął w Poznaniu naukę zawodu kamieniarza. W 1904 Towarzystwo Naukowej Pomocy im. Karola Marcinkowskiego przyznało mu stypendium, dzięki któremu mógł studiować w szkole rzemiosł artystycznych w Berlinie. Poza tym kształcił się również w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (1905-1909) i Paryżu (1909-1911). W 1913 przeprowadził się do Poznania, gdzie została Profesorem Szkoły Sztuk Zdobniczych. Uczestniczył również w powstaniu wielkopolskim w oddziałach Ignacego Mielżyńskiego.
Do Fortu VII trafił w 1941 roku. Obecne władze obozowe zaproponowały mu wyrzeźbienie popiersia samego Hitlera. Wielkopolski artysta nie podjął się zadania i kategorycznie odmówił wykonania dzieła. Wówczas został przewieziony do Oświęcimia, gdzie zmarł z wycieńczenia 10 kwietnia 1944 roku. Jak podkreślił Zenon Wechmann, przewodniczący Wojewódzkiej Rady Kombatantów, jako instytucja staramy się, by pamięć o prof. Rożku, ale także o wszystkich ofiarach okupacji niemieckiej, ich cierpieniu i poświęceniu dla ojczyzny trwała dalej i przechodziła z pokolenia na pokolenie. Niewątpliwie jest to bardzo istotne dla historii, a także świadomości narodowej.
Źródło : zszwolsztyn.pl
Ford VII, czyli obóz zagłady
Oficjalnie Fort VII był więzieniem i obozem przejściowym dla ludności cywilnej, w rzeczywistości jednak był przede wszystkim obozem zagłady. Właśnie w Forcie VII niemieccy oprawcy po raz pierwszy użyli gazu do masowego mordowania ludności cywilnej. W październiku 1939 r. uruchomili testową komorę gazową, w której stosowano przywożony w butlach tlenek węgla. Warto wspomnieć, że ofiarami testów było kilkuset pacjentów Zakładu Psychiatrycznego w Owińskach oraz oddziału psychiatrycznego Kliniki Neurologiczno-Psychiatrycznej Uniwersytetu Poznańskiego. Obóz w Forcie VII był największym w Wielkopolsce ośrodkiem eksterminacji polskich elit. Przez Niemców określany był jako Lager der Blutrache – „obóz krwawej zemsty”. Na początku istnienia obozu koncentracyjnego w Forcie VII kierowano do niego przede wszystkim osoby, które władze niemieckie uznawały za przeciwników politycznych, a także wrogów Niemiec i Niemców.
Źródło : autospost.com
Zobacz również : https://parezja.pl/category/historia/