Był podporucznikiem, żołnierzem Armii Krajowej, zastępcą dowódcy II plutonu kompanii „Agat” przekształconej później w batalion „Parasol”. 

Kazimierz Kardaś urodził się 17 stycznia 1919 roku w Kurozwękach. Miał ciężkie dzieciństwo. W wieku dwóch lat stracił ojca a po jakimś czasie matka wyjechała do Krakowa w celach zarobkowych. Kardaś trafił do zakładu przy klasztorze sióstr szarytek a następnie do Zakładu Salezjańskiego w Warszawie.

W czasie okupacji niemieckiej działał w podziemiu. Od 1939 roku, był członkiem „Szarych Szeregów”. Trzy lata później wstąpił do Warszawskich Grup Szturmowych, w Hufcu Południe. 1 lipca 1943 trafił stamtąd do oddziału „Agat”.

Ukończył m.in Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola, kurs podcharcmistrzowski, samochodowy, czy kurs Wielkiej Dywersji.

Uczestniczył w wielu akcjach. 22 maja 1943 roku brał udział w akcji o kryptonimie „Lange”. Jej celem była likwidacja Ewalda Lange, który torturował w czasie przesłuchań Jana Bytnara. Ponad miesiąc później brał udział w wysadzaniu pociągu z wracającymi z frontu wschodniego niemieckimi żołnierzami. 1 października 1943 dowodził i wykonywał zamach na SSmana – Ernsta Weffelsa, znanego z katowania kobiet na Pawiaku. Była to jedna z bardziej spektakularnych akcji. Wspólnie z czterema ludźmi – „Orkan”, po krótkiej naradzie miał wykonać wyrok, gdy Weffels po wyjściu ze swojego domu znajdzie się na rogu ulicy Koszykowej i 6 sierpnia . Stało się to o 12:04. Wredy Kardaś podbiegł do SSmana i kilkukrotnie strzelił w jego stronę. Niemiec, pomimo kilku ran uciekł. Kiedy znalazł się w pobliżu parku, „Orkan” oddał kolejny strzał. Kiedy chciał wymienić magazynek, Niemiec ukrył się w parku. Nie uchroniło to jednak go od śmierci. „Orkan” odnalazł Weffelsa i ostatecznie odebrał mu życie strzałem w głowę. Pomimo zaalarmowania niemieckich posterunków, nikt w czasie akcji po stronie polskiej nie został nawet draśnięty. Cała piątka po wykonaniu wyroku uciekła.

Zmarł w wieku 25 lat, w wyniku ran odniesionych podczas ostatniej swojej akcji („Stamm”), mającej na celu likwidację wysoko postawionego funkcjonariusza gestapo 6 maja 1944 roku.

Pochowany na Warszawskich Wojskowych Powązkach. Odznaczony Orderem Virtuti Militari oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

na podstawie;
wikipedia.pl
krainaharcerza.blogspot.com
wp.pl